Lees dit artikel op de website van Animals Today
De polderterreur gaat door
Nog geen twee weken nadat mijn auto voor mijn huis met zwaneneieren (met daarin kleine zwanenembryo’s) was bekogeld, trof ik zaterdagmorgen 23 april 2016 te pletter gegooide zwanenembryo’s van circa 12 cm (!) op het hek en op de brug voor mijn huis aan. De tranen sprongen in mijn ogen toen ik de zwanenembryo’s voor mijn huis zag liggen: zo kwetsbaar en zo mooi geschapen en zo gruwelijk van het leven beroofd door hele zieke en gevaarlijke lieden die het op mij gemunt hebben. Deze mooie zwaantjes hadden nog een heel leven voor zich. Hun ouders waren maandenlang bezig geweest om een veilig nest voor ze te bouwen en om ze met liefde uit te broeden. En nu onder moeders vleugels weg geroofd en voor mijn huis dood gegooid.
Het is bij de jagers en boeren bekend dat ik afgelopen maanden iedere zaterdagochtend voor zonsopgang in de weilanden aan het surveilleren ben om het door de jagers bij volle bewustzijn breken van nekken van knobbelzwanen en andere strafbare feiten vanaf de openbare weg te filmen, hetgeen hen allerminst zint. Kennelijk was deze laffe actie weer bedoeld om mij de angst op het lijf te jagen en mij te bedreigen, zodat ik thuis zou blijven en niet de weilanden in zou trekken om hun misselijkmakende praktijken te filmen.
Terwijl ik de eierschalen (met vingerafdrukken en DNA van de dader) in veiligheid bracht, hoorde ik achter mijn huis jagers schieten op de weinige zwanen die de afgelopen maanden de zwanenrazzia’s overleefd hebben. Nota bene zwanen waarvan het vrouwtje of het mannetje momenteel op het nest aan het broeden zijn, die op grond van een juridisch volstrekt ondeugdelijke ontheffing van de provincie Zuid-Holland nog steeds vogelvrij zijn om gedood te worden. Even later troffen enkele zwanensurveillanten en ik de beruchte zwanenjager Johan B. en zijn metgezellen aan, die evenals de weken tevoren ongemoeid voor de lol op zwanen aan het schieten waren. En waarvan de korpschef van de politie Den-Haag allang hun jachtvergunningen had moeten intrekken wegens het bij volle bewustzijn breken van nekken van zwanen en andere strafbare feiten.
De Jagersvereniging meende eerder mijn goede naam en eer in het Algemeen Dagblad publiekelijk te moeten aanranden door mij en “mijn handlangers” als “dierenactivisten” af te schilderen en over één kam te moeten scheren met Volkert Van der Graaf en de moordenaar van Els Borst, waarmee ik niets van doen heb en hetgeen juridisch als pure laster kwalificeert (en waarvan ik aangifte zal gaan doen). De feiten tot op heden tonen echter aan dat niet de vermeende dierenactivisten zich schuldig maken aan strafbare feiten en wanstaltig gedrag, maar de jagers en hun aanhang zelve die met hun polderterreur tegen mens en dier ongemoeid doorgaan. Alsof een klap met een geweer door een gecamoufleerde jager richting mijn hoofd, bedreigingen door een gemeenteambtenaar (broer van een fanatieke jager), doodsbedreigingen aan mijn adres op internet en het bekogelen van mijn auto met zwaneneieren voor mijn huis nog niet erg genoeg is.
De vraag is wat hun volgende walgelijke actie zal zijn. Een ding is zeker: ik laat mij door niets weerhouden! De dieren in het veld kunnen op mijn aanwezigheid blijven rekenen en zo ook de jagers die hen op gruwelijke wijze dood martelen waarop geen enkele controle door de provincie en politie is. Ik zal zoveel mogelijk de feiten in het veld blijven filmen, aan de kaak blijven stellen en publiekelijk bekend maken.
De Politie Krimpenerwaard heeft – naar aanleiding van mijn dringend verzoek – de eierenschalen met vingerafdrukken en het DNA van de dader op mijn verzoek meegenomen.
Saskia van Rooy, dierenarts
